روزي دختر سلطان مريض شد و مرضش شدت يافت پس دختر را نزدش آوردند تا دعا كند بلكه شفا يابد. پس دختر را در نزدش گذاشته و رفتند تا او برايش دعا كرده شفا يابد. برصيصا بايد ميگفت كه حضور دختر در اينجا براي دعا كردن لازم نيست. و بدون حضور او نيز ميشود دعا كرد، اما احتياط نكرده در دام شيطان افتاد، به دختر نگاه كرد و دچار حرام شد. عبادتهاي چندين سالهاش نيز نتوانست او را از انجام حرام باز دارد. سپس به خاطر فرار از اين رسوايي پيش آمده به وسوسه شيطان دختر را كشت و دفنش كرد. فرداي آن روز كه براي بردن دختر سلطان به نزد برصيصا آمدند و از دختر جويا شدند پس از جستجو، او را كشته و مدفون يافتند. پس دستور اعدام او صادر شد و او در اثر پيروي از شيطان و افتادن در دام شيطان در اثر نگاه به نامحرم، بالاخره آتش جهنم نصيبش شد.
بر اساس همين تأثير نگاه كردن در انسان است كه پيامبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمودند:
« كسي كه ديده خود را از نگاه به زن نامحرم سيراب كند، خداوند در قيامت چشمان او را بهوسيله ميخهاي آتشين و آتش پر ميكند و چون حسابرسي مردم به پايان برسد، او را در جهنم مياندارد.»
پس اين چشمي كه از نشانههاي قدرت خدا و از نعمتهاي بزرگ اوست، اگر مراقبت و كنترل نشود باعث به انحراف كشيده شدن انسان ميشود و ممكن است يك نگاه و حتي نيم نگاهي باعث سياهبختي گردد. چون بنا به فرمايش امام صادق (علیه السّلام) « نگاه به نامحرم تيري است از تيرهاي زهرآگين شيطان و چه بسيار نگاهي كه حسرتهاي دراز به بار آورد. » مانند برصيصاي عابد كه گويند: فردي بود به نام برصيصا كه عابد زاهد و به عنوان فردي مستجابالدعوه شناخته ميشد.
برگرفته از : نشریه بهار زندگي
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت